دختر = خاص

بعضی پسرا...

دِنیای واقعی هَمینجاس

ـ✘دنیایِ واقعی هَمینجاس!ـ✘ 

دِنیای مَجـــ✖ــــازی اون بیرونِ... 

که هَمه با نِقابَن هَمه تو قیافه اَنـ 

ـ✘دِنیایِ واقعی اینجــــ♡ـــاسـ 

ـ✘که هَمه بی ریا وُ خاکی 

ـ✘کَسی زَخماشُــ★ــو نِمیپوشونِه 

ـ✘کَسی اَشکاشُو پاک نِمیکُنه 

ـ✘کَسی اَز اَشک ریختَن خَجالَت نمیکِشه 

ـ✘کَسی بِغضُشُو قــــ♫ـــورت نِمیده 

دیدی؟! 

دِنیای واقعی هَمینجاس!

هــــــــــــHeh ــــــــــــه

☻☻ شــاید وجــودمـ  بهـ بعضــیا ارامشـ نمیدهـ ........♠♠ 

♠♠ امـــا همینـ کهـ حـــــــــــرصـ خیلیـ هــارو در میارمـ ....... 

♠♠ بهمـ انگیزهـ میدهـ .......☻☻ 

هــــــــــــHeh ــــــــــــه ♦

تنهایی...

خداحافظ...

به بعضی ها...

...

سکوت عشق...

تــــو چـــه میدانــــی

از سکـــــوت عـشـق

وقتـــــی تمـــــام بـــــی مهــــری هــــایت را

ســـــــرد بودنت را

سکـــــوت میکنـــــم

و هنـــــوز

ابلهـــــانــه

تــــو بهتــــریـــن منی.....!✔

به سلامتی...

پسـ❤ــت ثابت

سلام 

ب وب تنهایی هام خوشو مدین

اینجا از هرچیزی اپ میکنم

اگه درخواستی ام داشتین بگید میزارم حتما

تو مسابقه ام شرکت کنید

مرسی ک اومدین ب وبم

امید وارم بهتون خوش بگذره

راسی نظرم خواستین بزارید نخواستینم نزارید

اجبارتون نمیکنم

اگه میخوایید لینکتون کنم خواهشا تو همین پست بگید و اگر تو پستای دیگه بگید نظرتون حذف میشه و لینکتونم نمیکنم

پس همین جا درخواست لینک بدید

اینجا هیچ قوانینیم نداره

ازاد و راحت باشید

مسابقه

خوب من تصمیم گرفتم تو وبم مسابقه بزارم هرکسی جواب سوالو درس گف هر چیزی ک بخواد میزارم براش تو وب(چیزای +18 ممنونها خخخ)خواستم اعلام کنم حالا بفرما ادامه برای اولین سوالم

فرق سال 1381 و 1391

قابل توجه بعضی ها

معلمو دانش اموز

قال عکس

اگر واقعا

(("میم"مثل"مرد"))

داستان کوتاه عاشقانه زیبا

دختر: می دونی! دلم… برای یک پیاده روی با هم… برای رفتن به مغازه های کتاب فروشی و نگاه کردن کتاب ها… برای بوی کاغذ نو… برای راه رفتن با هم شونه به شونه و دیدن نگاه حسرت بار دیگران… آخه هیچ زنی نیست که مردی مثل مرد من داشته باشه!

پسر: آره می دونم… می دونم… دل من هم تنگت شده… برای دیدن آسمون زیبای چشمات… برای بستنی های شاتوتی که باهم می خوردیم… برای خونه ای که توی خیالمون ساخته بودیم ومن مرد اون خونه بودم….!

دختر: یادت هست همیشه می گفتی به من می گفتی “خاتون”

پسر: آره… واسه این که تو منو یاد دخترهای ابرو کمون دوران قجر می انداختی!

دختر: ولی من که خیلی بور بودم!

پسر: آره… ولی فرقی نمی کنه!

دختر: آخ چه روزهای خوبی بودن… چقدردلم هوای دستای مردونه ات رو داره… وقتی توی دستام گره میشدن… مجنون من…

پسر: …

دختر: چی شد چرا هیچی نمیگی؟

پسر: …

دختر: منو نگاه کن ببینم! منو نگاه کن…

پسر: …

دختر: الهی من بمیرم… چشات چرا گریه دارن… فدای توبشم…

پسر: خدا… نه… (گریه(

دختر: چرا داری گریه میکنی؟

پسر: چرا گریه نکنم… ها؟

دختر: گریه نکن دیگه … من دوست ندارم مردم گریه کنه… جلو این همه آدم… بخند دیگه… زود باش بخند…

پسر: وقتی دستات رو کم دارم چطوری بخندم؟ کی اشکامو پاک کنه ...

دختر: بخند ای همه داستان عاشقانه زندگی من … و گرنه من هم گریه خواهم کرد...

پسر: باشه… قبول… تسلیم… گریه نمی کنم… ولی اصلا نمی تونم بخندم

دختر: آفرین! حالا بگو برای کادو ولنتاین چی واسم خریدی؟

پسر: آخه توکه میدونی من از این داستان ها خوشم نمیاد… ولی امسال برات یک هدیه خوب آوردم…

دختر: چی…؟ زودباش بگو بهم دیگه… آب از لب و لوچه ام آویزون شده ...

پسر: …

دختر: باز که ساکت شدی؟

پسر: برات… کادو… (هق هق گریه)… برات یه دسته گل گلایل!… یه شیشه گلاب… و یک بغض ابدی و طولانی آوردم…!

تک عروس گورستان!

خیابون ها پنج شنبه ها دیگه بدون تو هیچ صفایی نداره…!

اینجا کناره خانه ی ابدیت مینشینم و فاتحه میخونم…

نه… اشک و فاتحه

نه… اشک و فاتحه و دلتنگی

امان… خاتون روز های خوب من! توخیلی وقته که…

آرام بخواب بانوی کوچ کرده ی تنهایی من…

دیگر نگران قرص های نخورده ام… لباس اتو نکشیده ام…. و صورت پف کرده از داستان کوتاه عاشقانه زندگی مان نباش…!

نگران نگاه های خیره مردم به اشک هایم هم نباش

بعد از تو مرد نیستم اگر بخندم…

آرام بخواب خاتون....

 

یکی از زیباترین داستان های کوتاه عاشقانه گفتگویی بود که امیدواریم از این داستان کوتاه عاشقانه لذت برده باشید.

 

داســــــــتان عشـــق عـــلی و مـــریـــــم!!!

شب عروسیه، آخره شبه،خیلی سر و صدا هست

میگن عروس رفته تو اتاق لباسهاشو عوض کنه

هر چی منتظر شدن برنگشته،در را هم قفل کرده

داماد سروسیمه پشت در راه میره داره از نگرانی و ناراحتی دیوونه میشه مامان بابای دختره پشت در داد میزنند:مریم،دخترم،در را باز کن

مریم جان سالمی؟آخرش داماد طاقت نمیاره با هر مصیبتی شده

در رو میشکنه میرند تو. مریم ناز مامان بابا مثل یه عروسک زیبا

کف اتاق خوابیده. لباس قشنگ عروسیش با خون یکی شده

ولی رو لباش لبخنده! همه مات و مبهوت دارند

به این صحنه نگاه می کنند.کنار دست مریم یه کاغذ هست

یه کاغذی که با خون یکی شده.بابای مریم میره جلو

هنوزم چیزی را که میبینه باور نمی کنه

با دستایی لرزان کاغذ را بر میداره،بازش میکنه و میخونه:

سلام عزیزم. دارم برات نامه مینویسم

آخرین نامه ی زندگیمو. آخه اینجا آخر خط زندگیمه

کاش منو تو لباس عروسی میدیدی

مگه نه اینکه همیشه آرزوت همین بود؟!علی جان دارم میرم

دارم میرم که بدونی تا آخرش رو حرفام ایستادم

میبینی علی بازم تونستم باهات حرف بزنم
دیدی بهت گفتم باز هم با هم حرف می زنیم

ولی کاش منم حرفای تو را می شنیدم.دارم میرم

 چون قسم خوردم،تو هم خوردی، یادته؟!

گفتم یا تو یا مرگ،تو هم گفتی،یادته؟! علی تو اینجا نیستی

من تو لباس عروسم ولی تو کجایی؟! داماد قلبم تویی

چرا کنارم نمیای؟! کاش بودی میدیدی مریمت چطوری

داره لباس عروسیشو با خون رگش رنگ میکنه

کاش بودی و میدیدی مریمت تا آخرش رو حرفاش موند

علی مریمت داره میره که بهت ثابت کنه دوستت داشت

حالا که چشمام دارند سیاهی میرند، حالا که همه بدنم داره میلرزه

همه زندگیم مثل یه سریال از جلوی چشمام میگذره

روزی که نگاهم تو نگاهت گره خورد،یادته؟!

روزی که دلامون لرزید،یادته؟!روزای خوب عاشقیمون،یادته؟!

نقشه های آیندمون،یادته؟! علی من یادمه

یادمه چطور بزرگترهامون، همونهایی که همه زندگیشون بودیم

پا روی قلب هردومون گذاشتند.یادمه روزی که بابات از خونه پرتت کرد

بیرون که اگه دوستش داری تنها برو سراغش

یادمه روزی که بابام خوابوند زیر گوشت

که دیگه حق نداری اسمشو بیاری

یادته اون روز چقدر گریه کردم،تو اشکامو پاک کردی

و گفتی گریه میکنی چشمات قشنگتر میشه!

میگفتی که من بخندم.علی حالا بیا ببین چشمام

به اندازه کافی قشنگ شده یا بازم گریه کنم

هنوز یادمه روزی که بابات فرستادت شهر غریب

که چشمات تو چشمای من نیافته ولی نمی دونست عشق تو

تو قلب منه نه تو چشمام. روزی که بابام ما را از شهر و دیار آواره کرد

چون من دل به عشقی داده بودم که دستاش خالی بود

که واسه آینده ام پول نداشت ولی نمی دونست آرزوهای من

تو نگاه تو بود نه تو دستات.دارم به قولم عمل میکنم

هنوزم رو حرفم هستم یا تو یا مرگ

پامو از این اتاق بزارم بیرون دیگه مال تو نیستم دیگه تو را ندارم

نمیتونم ببینم بجای دستای گرم تو

دستای یخ زده ی غریبه ایی تو دستام باشه

همین جا تمومش میکنم. واسه مردن دیگه از بابام اجازه نمیخوام

وای علی کاش بودی میدیدی رنگ قرمز خون

با رنگ سفید لباس عروس چقدر بهم میان!

عزیزم دیگه نای نوشتن ندارم. دلم برات خیلی تنگ شده

میخوام ببینمت.دستم میلرزه.طرح چشمات پیشه رومه

دستمو بگیر. منم باهات میام….

پدر مریم نامه تو دستشه،کمرش شکست

بالای سر جنازه ی دختر قشنگش ایستاده و گریه میکنه

سرشو بر گردوند که به جمعیت بهت زده و داغدار پشت سرش

بگه چه خاکی تو سرش شده که توی چهارچوب در یه قامت آشنا میبینه آره پدر علی بود،اونم یه نامه تو دستشه،چشماش قرمزه

صورتش با اشک یکی شده بود.نگاه دو تا پدر تو هم گره خورد

نگاهی که خیلی حرفها توش بود. هر دو سکوت کردند

و بهم نگاه کردند سکوتی که فریاد دردهاشون بود

پدر علی هم اومده بود نامه ی پسرشو برسونه بدست مریم

اومده بود که بگه پسرش به قولش عمل کرده ولی دیر رسیده بود

حالا همه چیز تمام شده بود و کتاب عشق علی و مریم بسته شده

حالا دیگه دو تا قلب نادم و پشیمون دو پدر مونده و اشکای سرد

دو مادر و یه دل داغ دیده از یه داماد نگون بخت!

مابقی هر چی مونده گذر زمانه و آینده و باز هم اشتباهاتی

که فرصتی واسه جبران پیدا نمی کنند…